‘Q, hoe doe je dat nou, samenwonen met jouw vriend die niet vegan is? Is dat niet enorm lastig?’. Ik krijg deze vraag heel vaak en dat begrijp ik. Het is natuurlijk nogal wat als je verschilt qua levenswijze. Daarom dit artikel met mijn ervaring: samenwonen met een niet-vegan. Of je nu een huis deelt met een vriend(in), familielid, en/of huisgenoot die niet vegan is, dit zijn mijn tips.
Grote kans dat er een verschil in eetgedrag* is met degene waarmee jij samenwoont. Misschien ben je vegan geworden terwijl je in een relatie zit of weet jouw partner niet beter dat jij vegan bent. Hoe je het wendt of keert, waarschijnlijk denken jullie anders over bepaalde belangrijke zaken. Niet alleen wordt er soms dubbel gekookt, het kan ook zijn dat het spanningen met zich meebrengt.
*In dit artikel praat ik vooral over eten, maar ik weet natuurlijk dat het veganisme meer inhoudt dan alleen plantaardig eten. Toch merk ik dat vooral eten het pijnpunt is en niet zozeer of iemand vegan leren schoenen of dierproefvrije mascara wilt kopen.
Het is jouw keuze
Respecteer daarom het feit dat niet iedereen hetzelfde denkt. Inmiddels ben ik zo’n vijf jaar vegan, maar nog steeds is dit onderwerp van gesprek tijdens etentjes met vrienden en familie. Het is ook best een stap: het eten van wel of geen dieren is geen dieet dat je ‘even’ doet. Het is een manier van leven waarvoor jij kiest.
Dat is meteen ook een belangrijke tip: jíj kiest voor deze levenswijze. Niemand staat te wachten op preken of jouw ongevraagde mening. Sterker nog, hiermee krijg je eerder irritaties en vinden mensen jou een zeiksnor. Vergeet niet dat ook jij ooit vlees en/of zuivel at en dat je (waarschijnlijk) niet op de hoogte was van alle toestanden in de bio-industrie of van de effecten op het milieu. Een open gesprek of discussie voeren is natuurlijk een ander verhaal, dat is juist goed. Minder fijn is als jouw vriend(in) net een hapje van z’n broodje kaas wilt nemen en jij komt met de opmerking ‘Weet jij wel wat er allemaal mis is in de zuivelindustrie? Koeien worden continue kunstmatig zwanger gemaakt en kalfjes worden meteen na de geboorte weggehaald zodat zij geen melk drinken. Daarbij worden mannelijke kalfjes na een paar weken geslacht.’.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet hoe lastig het is om rustig te blijven. Zeker wanneer het gesprek wéer gaat over mijn manier van eten/leven. Al een paar jaar vertel ik hetzelfde verhaal en soms heb ik het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen. Ook begrijp ik steeds minder waarom mensen überhaupt nog kiezen om voor vlees en kaas. Maar goed, dit is genoeg stof voor een ander artikel. Wat ik wil zeggen is: choose your battles en ga geen verhitte gesprekken aan. Dat is voor niemand leuk.
Wat kun je dus wel doen? Ga in gesprek met elkaar, maar veroordeel niet. Discussies zijn prima (en ga je toch niet vermijden), maar luister ook goed naar wat hij/zij te zeggen heeft en respecteer elkaar. Kijk naar documentaires en praat daarna. Probeer niet alles aan te grijpen om te praten over het veganisme, want dat is gewoon vermoeiend en zo wil je niet zijn.
Leer koken (maar echt)
Liefde gaat door de maag, dus je moet aan de bak! Voordat ik plantaardig at, was ik niet zo’n held in de keuken. Maar oefening baart kunst en inmiddels vind ik het heerlijk om te koken. Nog leuker is eten, maar het állerleukst vind ik om mijn vrienden en familie te laten inzien dat je geen dierlijke ingrediënten nodig hebt om lekker te eten. Ik heb geluk met Joppe want hij houdt nog meer van koken dan ik. Ook vindt hij het een uitdaging om een plantaardig gerecht net zo lekker (of zelfs beter) te bereiden dan een gerecht met bijvoorbeeld vlees en zuivel. Lucky me!
Ik besef heel goed dat dit niet voor alle stellen geldt en dat jij misschien degene bent die kookt. Biedt daarom aan om (samen) opzoek te gaan naar lekkere recepten, inkopen doen en de sterren van de hemel te koken. Kan je wel wat inspiratie gebruiken voor vegan recepten? Kijk vooral even hier. Zodra jouw partner erachter komt dat het leven écht niet stopt na een plantaardig maaltje en dat je nog steeds van het leven kunt genieten, komt hij/zij vast snel tot inzien dat het alleen maar voordelen heeft.
Heb een beetje geduld
Joppe kent mij niet anders dan dat ik vegan ben. Misschien is dat bij jou ook het geval of ben jij tijdens de relatie vegan geworden. Hoe dan ook, het gebeurt niet van de één op andere dag dat jouw geliefde met ingrediënten voor een vegan maaltijd thuiskomt. Zeker wanneer je besluit om veganist te worden, kan dit tot discussies leiden. Onbegrip en bezorgdheid zijn een paar gevoelens die naar boven kunnen komen. ‘Krijg je wel genoeg voedingstoffen binnen? Ben je nog wel ‘gezellig’? En ik dan?! Eten we dan alleen maar sla?’ etc. etc. Wennen aan zo’n grote verandering heeft tijd nodig. Bereid je ook voor op vragen en lees je goed in. Welke supplementen heb je nodig, krijg je geen tekorten en hoe zit het met eiwitten? Zorg ervoor dat je goed ben geïnformeerd en neem verantwoordelijkheid door bijvoorbeeld B12 te slikken.
Afspraken maken
Dit klinkt overdreven, maar het maken van duidelijke afspraken is slim wanneer jullie een andere mening hebben. Ga jij nog wel vlees kopen en bereiden of mag hij/zij dat zelf doen? Hoe ga je de koelkast indelen? Heb je geen moeite dat een hamburger naast jouw vegan burger ligt of wil je een eigen plank? Praat hierover en wees eerlijk zodat jullie allebei weten waar jullie aan toe zijn. Thuis eet Joppe voor zo’n 90% vegan: amper vlees, maar nog wel kwark en eieren. Ik bak geen ei voor hem, maar ik vind het niet zo erg om dit te kopen als ik in de supermarkt ben. Het liefst had ik natuurlijk een 100% vegan koelkast, maar zolang dat niet het geval is, ben ik heel blij dat hij zich grotendeels aan mij aanpast. En mag zijn kwark best naast mijn sojayoghurt staan.
Samenwonen met een vegan
De meest gestelde vraag die Joppe krijgt sinds wij samenwonen? Hoe het is om met mij te wonen! Het is natuurlijk mijn keuze, maar het heeft ook een grote invloed op het leven van hem. Dat ik vegan ben, is voor Joppe zeker aanpassen. Vooral qua eten was hij voor andere opties gegaan, zoals hij voorheen deed. Toch vindt hij het fijn dat een plantaardige optie (meestal) gezonder is en het smaakt nog steeds goed. Daarom vindt hij het allemaal prima. Oh, en hij is ook best trots op mij wanneer ik weer een discussie moet aangaan met vrienden of restaurant personeel. Als dit geen liefde is?