In de docu-serie One Planet maakt David Attenborough waanzinnige beelden van dieren die je nog nooit gezien hebt. Deze serie wil onthullen welke invloed wij hebben op het leven van deze planeet. Welke connecties er zo belangrijk zijn om leven te kunnen garanderen voor onze toekomst. En hij laat zien waar we het voor doen, waarom wij strijden tegen de klimaatsverandering. Mijn docu-series review stelt niets voor zonder de mooie beelden van deze serie! Dus ik raad iedereen aan om dit te gaan kijken!
Aflevering 1: One Planet
De stabiliteit van de aarde vertrouwt op de connecties tussen verschillende leefgebieden. In deze serie zijn daar voorbeelden van te zien. Dolfijnen die onder water jagen, drijven de scholen vissen naar boven, waar hele groepen vogels in het water duiken om ook vis te vangen. Een geniale samenwerking, hoe zouden ze het toch zo afspreken met elkaar.
Zoals het water van de zee verdampt tot wolken, die weer als regen naar beneden komen. Deze regen wordt niet gelijkmatig verdeeld over de wereld. Sommige gebieden zijn zo droog dat er amper leven mogelijk is. Er is te zien dat een grote groep flamingo’s op een flinke regenbui afkomt om zich voort te planten. De voortplanting van deze soort is afhankelijk van de onvoorspelbare regenbuien.
Planten zijn afhankelijk van vliegende insecten. Zonder bestuiving zal een soort uitsterven. Er wordt een prachtige orchidee getoond waarvan de lip een soort bakje is met vloeistof om insecten mee te lokken. De insecten zitten even vast en moeten door een tunnel kruipen om uit de plant te komen, waarbij ze onbewust pollen op hun rug meenemen. Zo worden de pollen overgebracht naar een andere plant.
Antarctica
David Attenborough vertelt hoe onze planeet verandert en hoe belangrijk het is om hier wat aan te doen. Het ijs in Antarctica is belangrijk voor al het leven op onze planeet. De poolstreken verwarmen sneller dan andere delen van de wereld. Het zee-ijs verdwijnt waardoor de ijsbeer nog maar een heel kleine periode heeft om te kunnen jagen. Hoe meer ijs smelt, hoe meer de aarde verwarmt, waardoor het overige ijs nog sneller smelt. Het verandert tevens de stroming, waardoor de kustgebieden stilvallen. De vogels die eerder te zien waren, zouden er geen vis meer kunnen vangen. Er wordt verteld hoe enorm veel invloed dit heeft op alle dieren. Dieren vertrouwen op stabiliteit. Hun instinct vertelt ze waar ze heen moeten voor voedsel, waar vervolgens geen voedsel meer te vinden is. Op deze manier kunnen we niet doorgaan, er moet iets veranderen.
Aflevering 2: Frozen worlds
De tweede aflevering gaat verder in het poolgebied. Wij veranderen deze gebieden onbewust, en dat geeft ook verandering in de rest van de planeet. Antarctica is het koudste gebied van de wereld. In het ijslandschap is goed te zien wat klimaatsverandering doet. Aan de kust zijn groepjes pinguïns te zien, waarvan er steeds meer zijn nu de aarde opwarmt.
Onder het ijswater vormen zich algen. Dit trekt veel krill aan, voeding voor pinguïns en walvissen. In een prachtig spektakel wordt getoond hoe walvissen jagen. Ze blazen een cirkel van bubbels om de groep krill heen, wat ze bij elkaar drijft. Daar zwemmen veel walvissen tegelijk naartoe om zo veel mogelijk krill te kunnen vangen. Doordat het ijs smelt, zijn er minder algen en is er steeds minder krill.
Veel diersoorten wagen hun leven om voeding voor hun jongen te verzamelen. Het is normaal dat er hier en daar ouders sneuvelen. Maar de populaties worden steeds kleiner. Als de kleinere dieren minder voeding vinden maar het aantal roofdieren neemt toe, dan worden minder jongen volwassen. En zo wordt voortplanting steeds moeilijker.
IJsberen in nood
Een ijsbeer heeft maar een beperkte periode om voeding te zoeken. Wanneer het ijs smelt, is het jachtseizoen voorbij. Maar het ijs is vlak, waardoor zeehonden makkelijk te spotten zijn. Om te kunnen jagen, moeten moederzeehonden hun pups op het ijs achterlaten. Dit is een makkelijke prooi voor een ijsbeer. Zo komen er op deze plek steeds minder zeehonden, wat later effect zal hebben op de populatie ijsberen. IJsberen kunnen zich ook niet meer verstoppen tijdens de jacht. Voor jonge ijsberen wordt het moeilijk om te leren jagen. Oude methoden van jagen werken niet meer in deze omstandigheden. Als het ijs verdwijnt, verdwijnen deze dieren ook!
Gastblogger
Blogger
