Veganisme in sociale situaties: “Aan een discussie begint Kim niet, die zijn toch zinloos”

Hi people!

Veganisme in sociale situaties: hoe ga je daar nou mee om?

Ik ben Kim, 28 jaar. Ik heb de opleiding dierenverzorging gedaan en sinds kort ook mijn diploma voor voedingsadviseur gehaald. Werken doe ik parttime en daarnaast houd ik me bezig met vrijwilligerswerk. Ik eet al jaren geen vlees meer en ben nu sinds bijna 1 jaar helemaal vegan. Dankzij de VeganChallenge! Dit is een van de redenen dat ik vrijwillig mee wil helpen met onder andere dit blog.

Het is super om te zien hoe het veganisme groeit!

Ook ben ik pas begonnen met vrijwilligerswerk bij Plantpower. Hier help ik met folders uitdelen over plantaardige voeding. Hoe meer bekendheid, hoe beter. Ik vind het leuk om deel uit te maken van iets dat de wereld een stukje beter maakt. Het is dan ook super om te zien hoe het veganisme groeit!

Toen ik zelf ging koken, bleef het vlees vanzelf weg

Ik ben dus niet in één keer vegan geworden, wist er ook weinig van af. Ben gestopt met vlees eten vanwege het dierenleed. Vanaf het moment dat ik zelf ging koken, bleef het vlees vanzelf weg. In het begin, toen ik bij mijn moeder at of uit eten ging, nam ik nog wel vis. Dit vond ik toen niet zo erg, ik wist nog helemaal niks over de visvangst en de impact op de oceanen.

Wat me wel tegen ging zitten, was dat er bij familie gelijk een complete visschotel voor me werd klaargemaakt. En natuurlijk werd er dan ook van mij verwacht dat ik het allemaal op at. Het was tenslotte speciaal voor mij gehaald. Mijn familie doet namelijk niet zo aan groenten.

Laat ze maar lekker kletsen

Wat betreft veganisme in sociale situaties: inmiddels zijn de familiebezoekjes heel wat veranderd. Ik neem meestal een eigen hapje mee. Maar soms krijg ik een bord vol aardbeien of wortels voor mijn neus. Want dat is alles wat veganisten eten toch? Haha… ik vind het prima hoor. Laat ze maar lekker kletsen. Discussies zijn zinloos dus daar begin ik niet aan. Positief blijven en langzaam verandert de wereld. Er zijn inmiddels zelfs familieleden van mij die ook minder vlees eten. Ik vind dit nog steeds niet ideaal, maar zal het wel altijd complimenteren.

De ingrediënten werden breeduit besproken

Op het werk was het ook even wennen, als we het hebben over veganisme in sociale situaties. Ik moet nu, om alle voedingsstoffen binnen te krijgen, best veel en vaak eten. Dus dan neem ik bijvoorbeeld een schaal met granen mee. Of met groenten, noten en fruit. In het begin werd daar raar naar gekeken en werden de ingrediënten breeduit besproken. Nu zijn er zelfs drie collega’s die ook hun eigen schotels meebrengen. Niet altijd vegan, maar meestal wel.

Check het gewoon op Facebook

Het overgaan naar volledig veganistisch eten ging trouwens best makkelijk. Ik eet sowieso weinig bewerkte producten, waardoor ik niet uren in de winkel sta om ingrediënten te lezen. Daarnaast is het zo ontzettend makkelijk om erachter te komen welke dingen plantaardig zijn en welke niet. Wil je meer weten over veganisme in sociale situaties? Kijk bijvoorbeeld maar eens op Facebook of Instagram. Ga je bij iemand thuis eten? Dan kun je ook deze blog lezen!

Tags:

Meer blogs lezen…

Gastblogger

Blogger