14 jaar is ze nu, Rivka Meelis uit het Limburgse Roermond, en toch al drie jaar overtuigd veganist. Dat is wel erg jong om zo’n keuze te maken, maar Rivka leest, spreekt en denkt al veel na over wat wel en niet goed is voor de toekomst van onze planeet. En daar blijft het niet bij: wat ze weet en vindt, zet ze ook om in actie. Een inspirerend voorbeeld voor velen van ons.
“Ik wil anderen helpen veganistisch te eten, maar niet opdringerig zijn”
Rivka’s jongere jaren verliepen anders dan bij de meeste kinderen. Vanwege het werk van haar moeder verbleef zij met haar gezin – vader, moeder, broer en zus – vier jaar in Indonesië. Voor Rivka was dat van haar zevende tot haar elfde jaar. Hier besloot ze te stoppen met het eten van dieren. “Toen was ik 9 jaar oud. In Indonesië zag ik hoe kippen werden geslacht en dat vond ik zielig. Hier gebeurt dat natuurlijk ook, maar zie je het niet. Als dat wel zo was, zouden, denk ik, wel meer mensen zich bewuster zijn van hun vlees- en zuivelconsumptie.”
Terug in Nederland werd ze zich bewust van de impact van vlees eten op het milieu door wat ze in het nieuws zag, las en van haar familie hoorde. “Toch moest ik in het begin van mijn ouders nog eens per week vlees eten, soms was dat ook vis. De stap naar veganisme heb ik gezet, omdat ik eens wilde proberen of ik zonder dierlijk eten kon. Bovendien was mijn vader ongemerkt meer veganistisch gaan koken, door bijvoorbeeld koemelk te vervangen door plantaardige melk. Dit smaakte voor mij even goed en daardoor realiseerde ik me dat de overstap van vegetarisch naar veganistisch eten voor mij een makkelijke stap was. Die stap zette ik toen ik startte met de middelbare school.”
Maatschappelijke betrokkenheid
Die school is trouwens ook niet zo standaard, Rivka is leerling 4 vwo van Agora Roermond, een school voor persoonlijk leren. Daar heeft ze bewust voor gekozen, naar eigen zeggen omdat ze hier kan doen en leren wat ze wil. “Ik heb veel ruimte voor andere projecten en hoef niet als een zombie mee te gaan met de stroom.”
Als we kijken wat die andere projecten zijn, dan vormt duurzaamheid en maatschappelijke betrokkenheid hierin de rode draad. Zo maakt Rivka deel uit van de Jongerenmilieuraad (JMR). Die bestaat uit een groep jongeren tussen de 12 en 30 jaar die samenwerkt met het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Onder het motto ‘door jongeren, voor jongeren’ biedt de JMR jongeren de mogelijkheid om inspraak te hebben op het Nationaal Milieuprogramma: het document dat het Nederlandse milieubeleid van de komende decennia (tot 2050) zal bepalen.
Daarnaast is Rivka voorzitter van de Jongerenraad in Roermond, die er naar eigen zeggen is “voor als de volwassenen het niet meer weten”. Momenteel zet de Jongerenraad zich ervoor in dat er exposities van jongeren in leegstaande winkelpanden komen, waardoor het centrum aantrekkelijk blijft voor bezoekers en leefbaar voor inwoners. Rivka wil zich via deze raad eveneens inzetten voor een duurzamer Roermond.
Ook heeft Rivka met twee medeleerlingen onlangs meegedaan aan een wedstrijd in Zweden, waarbij jongeren ideeën uitwerkten over hoe het onderwijs in de toekomst kan worden verbeterd. Verder is ze binnen haar eigen school actief. Zo vertelde ze haar medeleerlingen vorig jaar tijdens een inspiratiesessie over haar motieven om veganistisch te leven en werkte ze mee aan een kookworkshop waarbij (niet-veganistische) jongeren zelf vegan koken en dit vervolgens samen opeten. Vanwege het succes hiervan gaan deze ‘Agora Vegan Labs’ er dit schooljaar nog vaker komen.
Eigen appelflap mee
Binnen haar gezin is Rivka de enige die volledig veganistisch eet. Omdat haar vader zo kookt, vindt ze dit niet moeilijk; vegan eten is thuis dus de standaard. Als andere familieleden iets anders willen eten, dan zorgen ze daar zelf voor. Ook de vrienden van Rivka hebben er geen moeite mee dat zij veganistisch eet. “Ik moet wel opletten als ik bij vrienden logeer, dan vraag ik aan hun ouders of zij het goed vinden anders te koken of voor mij rijst met groenten te maken. Eigenlijk is vegan eten alleen echt lastig op feestjes. Dan is er weinig keuze voor mij. Maar op zo’n moment vertel ik mezelf: ‘Dit was mijn eigen keuze’. Ook neem ik dan wel eens zelf een appelflap mee.”
Volgens Rivka is buitenshuis eten ook wel lastig, omdat veganistische en biologische opties vaak meer geld kosten. “Voor vergaderingen ben ik nogal eens in Amsterdam. Dan kies ik meestal voor een stokbroodje met hummus.” Ook op ander gebied maakt ze haar keuzes zo bewust mogelijk, maar let ze daarbij ook op de kosten. “Duurzame kleding is vaak duurder en ik vind deze niet altijd zo leuk voor mij als jongere. Daarom koop ik mijn kleding nu tweedehands in Nijmegen; aan het aanbod merk je dat dit een studentenstad is. Ook binnen onze familie wordt veel kleding doorgegeven.”
‘Geen stereotiepe veganist’
Ondanks dat ze haar eigen keuzes heel milieubewust maakt, voelt Rivka zich geen echte wereldverbeteraar. “Ik wil er zelf niet aan bijdragen dat de wereld kapot gaat. Maar anderen moeten hun eigen keuzes maken; ik help ze graag verder als ze een keer willen proberen hoe het is om veganistisch te eten. Maar ik wil geen stereotiepe veganist zijn. Wat dat is? Dat zijn voor mij mensen die echt boos worden op andere mensen als ze vlees eten of zeer opdringerig zijn of heel extreem zijn met hun acties. Volgens mij bereik je daar alleen mee dat anderen geïrriteerd raken of denken: zo zijn alle veganisten. Ik wil dus wel bereiken dat mensen gaan nadenken, maar niet dat ze last van mij hebben.”
Deze manier van anderen inspireren geeft Rivka vorm door wekelijks op vrijdagmiddag op het Stationsplein in Roermond deel te nemen aan ‘Fridays for Future’. Een groep van zo’n tien jongeren staat daar met vlaggen, deelt flyers uit en gaat met mensen in gesprek. “Zo zien mensen dat wij als jongeren bezorgd zijn over het klimaat. Er komen wel jongeren bij, maar het is nog een beperkte groep die zich daarvoor wil inzetten.”
Daarnaast neemt Rivka af en toe deel aan landelijke acties van ‘Extinction Rebellion’, mits deze passen bij haar visie op actievoeren.
Vegan Challenge
Van de Vegan Challenge heeft ze gehoord, maar ze heeft er zelf niet aan meegedaan. “Ik vind dit soort acties heel goed, maar weet niet zeker of dit jongeren nu zozeer aanspreekt. Het is toch nog een kleine groep die bewust duurzaam leeft. Toch hoor ik de laatste tijd vaker van vrienden dat ze nu ook bezig zijn om een week geen vlees te eten. Voor de toekomst verwacht ik ook wel dat dit de trend wordt: minder vlees eten, ook onder jongeren. Wat mij betreft is het ok als iemand eens per week vlees wil eten. Maar die dieren moeten dan wel een goed leven gehad hebben.”
Favoriete gerecht:
Indiaas: rijst met naanbrood en dahl
Meer weten over de leefwereld van Rivka?
https://jongerenmilieuraad.nl
https://jongerenraadroermond.nl/
https://niekee.nl/agora-vmbo-havo-vwo
Regina Buijze
Regina Buijze (1960) heeft na werkzaam te zijn geweest in de journalistiek en communicatie gekozen voor het onderwijs. Dit is haar vierde jaar als docent Nederlands bij Wings Agora in Roermond. Regina eet vegetarisch sinds ruim 25 jaar, waarvan nu ruim 4 jaar veganistisch.
Regina Buijze
Blogger
