Mijn vegan kookkunsten kan ik goed kwijt door te koken voor retraites. Ik werd daarom erg geïnspireerd door dit artikel. Het geeft voor mij een diepgang weer die voorbij gaat aan dat vegan-zijn behoorlijk hip is geworden. Wat ik op zich toejuich, natuurlijk. Maar hypes zijn vaak van voorbijgaande aard. En wat we willen. is een verdieping en verandering. Sommigen noemen het een veganrevolutie. Een revolutie die niet meer voorbij gaat, lijkt mij.
Is er een revolutie gaande?
Een grote omkering in hoe we denken over eten en consumeren in het algemeen is gaande. Dit heeft ook voeding nodig om geïnspireerd te blijven. Het heeft kennis nodig om gemotiveerd te blijven. En we kunnen het delen met elkaar, waardoor we er vreugde aan -blijven- beleven. Hoe fijn is het om met aandacht een mooie maaltijd voor vrienden of familie te maken en daar samen van te genieten?
Ik daag je uit en hoop dat je ook door dit zenboeddhisme geïnspireerd wordt.
Artikel uit de Trouw van maandag 16 juli 2018, (zie foto’s).
Ik licht er wat dingen uit die mij geraakt hebben.
Zenboeddhisme
Er wordt gekookt en gegeten in stilte. Dit is bijzonder om ook eens te doen. Rustig met aandacht alles proeven. Het zijn eenvoudige maaltijden, maar er wordt veel gedaan met kruiden en kleur. Het is budgetvriendelijk, gezien de kloosters vaak lage budgetten hebben. Het is eenvoudig, gezien er voor grote groepen wordt gekookt. En het is meestal veganistisch vanwege het Boeddhistische principe dat lijden moet worden voorkomen.
Vijf kleuren
Tamara Gabrysch, de Tenzo (hoofdkok) in de Zen RiverTempel in Uithuizen (Groningen) combineert de principes van de eeuwenoude Japanse zentraditie met de westerse smaken en ingrediënten. Zij schreef een kookboek: ´Zen River Cookbook´.
Gabrysch draagt het liefst haar kennis over in de keuken. Ze noemt het mindfulness in de praktijk. Het koken gebeurt in stilte. In de Zenkeuken worden de vijf kleuren zwart/paars, geel, wit, rood en groen gebruikt.
“Wat er mooi uitziet, smaakt ook beter.”
Want zo zegt Gabrysch; “Wat er mooi uitziet, smaakt ook beter.” Ze kookt bijna altijd veganistisch, maar maakt uitzonderingen voor een cake (ei) of soms kaas als bijgerecht. Ze zegt hierover: “Het is belangrijk om ook niet te rigide te worden. Dat kan net zo dodend zijn als het doden zelf.”
Bij het Boeddhisme hoort de middenweg, wat een bepaalde flexibiliteit meebrengt. “Gastvrijheid kan je ook doden.” “En het is egoïstisch om je eigen idee aan anderen op te leggen.” De Boeddha heeft rijkdom gekend en leefde lang als asceet. Daarna vond hij de middenweg. Het is vooral belangrijk een open geest te houden, zo vertelt ze.
(Doe ermee wat voor jou past, hè?!)
De gerechten worden als volgt opgebouwd:
- Koolhydraten: rijst, pasta, couscous.
- Groente en eiwitten: bonen, tempeh, tofu, noten.
- Salade.
In 3 verschillende kommen.
De Buddha Bowls of Vegan Bowls die we we steeds vaker tegenkomen in o.a. restaurants en lunchtentjes, kennen hetzelfde principe en dan wordt het geserveerd in één bowl.
Met variatie krijg je genoeg binnen aan ijzer en eiwitten.
– Denk altijd aan B12!
Umami is het geheim
Het geheim van deze keuken is de smaak Umami, volgens Gabrysch. De vijfde smaak (naast bitter, zuur, zoet, zout) komt voor in zeewier, veel paddestoelen, miso, tomaat, knoflook, ui en sojasaus (in vlees, vis en kaas ook).
Een traditionele stroming, interessant om je door te laten inspireren, vind ik.
Met een open mind en een open heart, 🙂
Marjan, <3
Vegan met 3 Not-Vegan zonen, hoe houdt Marjan zich staande? Als vegan kok bij retraites leeft zij zich helemaal uit. Met een berg creativiteit redt zij zich thuis prima. Meer blogs lezen…
Marjan
Blogger
