Elk jaar doen er weer duizenden mensen mee aan de VeganChallenge. Alleen wat gebeurt er nadat de challenge is afgelopen? Blijven ze dan veganist of gaan ze weer terug naar hun oude eetpatroon?
Tessa was omnivoor toen ze een paar jaar geleden aan de de VeganChallenge meedeed en deelt vandaag haar ervaringen.
Tessa
Was: omnivoor
Is nu: veganist
Waarom heb je meegedaan aan de VeganChallenge?
Toen ik voor het eerst over de VeganChallenge hoorde leek het mij leuk om mee te doen, maar kwam het op dat moment niet uit. Ik ben er toen wel meer over gaan lezen en realiseerde mij dat het eigenlijk helemaal niet iets raars is en dat het ook al heel dichtbij mijn manier van eten lag. De basis van mijn eten was al veganistisch. In mijn avondeten at ik eigenlijk al nooit vlees thuis. De weinige dierlijke producten in mijn huis waren vooral kaas, boter en soms yoghurt. Aan de ene kant zou de Challenge dus niet zo moeilijk worden als ik eerst dacht. Aan de andere kant werd ik mij bewust van dierenleed door het zien van de documentaire Vegucated en filmpjes op internet. Daar schrok ik wel heel erg van. Ik dacht: ‘daar wil ik niet aan bijdragen’.
En, is het bevallen?
Toen ik aan de Challenge begon dacht ik ‘ik ga dit een maand doen, en dan kijk ik daarna verder’. Toen merkte ik tijdens die maand al dat ik daarna gewoon verder zou gaan. Het past in mijn leven, ik wil niet bijdragen aan dierenleed, het geeft mij een goed gevoel. Waarom zou ik het anders gaan doen?
Wat ik verder heel prettig vond van de VeganChallenge is dat je zo goed begeleid wordt. Het is niet iets wat je in je eentje doet, het is iets dat je samen doet. De organisatie is gewoon goed en je wordt niet aan je lot over gelaten. Jij wilt iets proberen en daar word je bij geholpen door de mensen die dat belangrijk vinden.
Je doet veel aan hardlopen. Hoe is dat te combineren met een plantaardig voedingspatroon?
Ja, dat klopt en dat gaat eigenlijk heel erg goed! Ik merk dat wat ik eet lichter verteerbaar is, en dat is heel fijn. Dat ik nu bewust met eten bezig ben door het veganisme heeft een positieve werking op mijn sportprestaties. Ik weet nu welke stoffen waar in zitten en wat ik dus goed voor mijn sporten kan gebruiken. Ook heb ik tegenwoordig veel minder last van spierpijn, want mijn lichaam herstelt sneller. Dus ik heb wel het idee dat mijn lijf heel goed reageert op veganisme en sporten.
Ik moet er wel goed op letten dat ik genoeg eet. Als je meer gaat rennen moet je ook meer eten. Met de overgang naar een plantaardig voedingspatroon vielen opeens een heleboel tussendoortjes die ik hiervoor at weg: een koekje bij de koffie, een stukje taart op een verjaardag of even iets op het station halen. Dat doe ik nu allemaal niet meer. Het zijn maar kleine dingen, maar die heb ik wel nodig.
