Hoi lieve vegan-challengers!
Wat gaaf dat jullie mee doen of dat overwegen. Of gewoon lekker inspiratie willen opdoen. Ik ben nieuw hier, dus ik stel me eerst even voor.
Ik ben Lianne, bijna 27 en leef nu net een jaar veganistisch. Ik woon met mijn (vrijwel vegan) vriend, mijn (niet-vegan) hond en kat in Alkmaar. Ik kan eerlijk zeggen dat het kiezen voor veganisme een van de beste keuzes is die ik in mijn leven heb gemaakt. Het is niet alleen een dieet, maar een manier van leven en naar de wereld kijken. Het biedt een fundament, en dat is precies wat ik nodig had.
Ik ben gewoon nooit meer gestopt…
Zelf heb ik nooit meegedaan aan een challenge. Ik ben van de ene op de andere dag gewoon begonnen met veganistisch eten en nooit meer gestopt. In eerste instantie was de keuze voor een veganistisch dieet gebaseerd op gezondheidsoverwegingen. Ik ben namelijk chronisch ziek (myalgische encephalomyelitis, ofwel chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS/ME)) en was op zoek naar het dieet wat mijn lichaam het beste zou ondersteunen in het herstel. Ik heb veel dingen geprobeerd: paleo, suikervrij, glutenvrij, low-carb.
Veganisme, het voelde zo extreem aan
Veganistisch eten heb ik voor het laatst bewaard, omdat ik daar geen zin in had, omdat het extreem aanvoelde en omdat mij altijd was geleerd dat je vlees en melkproducten nodig hebt. Maar toen ik steeds meer begon te horen dat mensen met mijn ziekte (en andere aandoeningen) veel baat hadden bij het schrappen van alle dierlijke producten, wilde ik het toch eens proberen. En jongens, wat ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt. Want na anderhalve week steeg mijn (dierbare) energie en bleef stijgen. Ik kan nu zoveel meer dan voorheen.
“Het hoorde erbij”
Het was dus duidelijk dat mijn lichaam het goed deed op dit dieet. Maar toen ik me meer begon te verdiepen in veganisme, kwam ik al snel aan bij de andere twee argumenten die inmiddels voor mij even belangrijk zijn, zo niet belangrijker. Dierenleed en milieuschade. Ik wist heus wel dat dieren niet graag geslacht worden, maar koos ervoor om daar niet aan te denken. Het hoorde erbij. Bij tijd en wijle at ik vegetarisch, maar daar hield het bij op. Ik had geen idee van het lijden in de melk- en ei-industrie. Daar had ik simpelweg nooit bij stilgestaan. Daar hoorde ik ook nooit iets over. Nu heb ik spijt dat ik hier niet eerder aan heb gedacht en deze keuze eerder had gemaakt.
Veganistisch smullen!
Nu ik een jaar veganistisch eet, heb ik een aantal heerlijke nieuwe recepten ontdekt en bedacht die ik graag met jullie deel! Ik wil graag laten zien dat veganistisch eten helemaal niet moeilijk is en dat er zo veel mogelijk is. Het is even een sprong in het diepe, maar als je lekker op internet blijft snuffelen, is het heel goed te doen en ook erg interessant. Het is echt waar dat je smaakpapillen na een aantal weken veranderen en dat je uiteindelijk de kaas niet meer mist. Als je echt zin hebt in kaas of vlees, zijn er tegenwoordig zoveel alternatieven die echt in de buurt komen, vooral bij de vleesvervangers. Tip: lees je wel even goed in als je overstapt op een veganistisch dieet zodat je al je voedingsstoffen binnenkrijgt en neem extra vitamine B12.
Ben ik nu niet meer ziek?
Ben ik nu helemaal beter? Nee. Maar ik voel me zoveel beter! Mijn lichamelijke conditie is erop vooruit gegaan, mijn symptomen houden zich meestal koest en dat fundament dat je kwijtraakt als je ziek wordt en thuis komt te zitten, vond ik terug bij veganisme. Ik heb nu een doel en dat is laten zien hoe heerlijk je kunt eten zonder dierlijke producten en dat je niets hoeft te missen, hoe onnodig het lijden in de industrie is en hoe je in kleine stapjes over kunt gaan tot het bijdragen aan een betere wereld.
Lees je met me mee?
Tot bij mijn volgende blog!
Groetjes,
Lianne
Gastblogger
Blogger
