Elk jaar doen er weer duizenden mensen mee aan de VeganChallenge. Alleen wat gebeurt er nadat de challenge is afgelopen? Blijven ze dan veganist of gaan ze weer terug naar hun oude eetpatroon?
Sabine deed oktober 2014 mee aan de VeganChallenge en deelt vandaag haar ervaringen.
Sabine deed oktober 2014 mee aan de VeganChallenge en deelt vandaag haar ervaringen.
Waarom deed je mee aan de Vegan Challenge?
Een week of twee voordat de VeganChallenge begon, zag ik op YouTube een video van een meisje dat vertelde waarom ze vegan was. De video duurde een halfuur en ik heb als een idioot zitten huilen. Daarna besloot ik ter plekke vegetariër te worden en kwam ik er na reacties op wat van mijn emotionele tweets achter dat de VeganChallenge in oktober weer zou beginnen. Ik heb me direct ingeschreven om mezelf op een vrijblijvende manier te ‘pushen’ om er meer onderzoek naar te doen en de moeite ervoor te nemen om de eerste stappen te zetten naar een veganistische lifestyle. Onder het mom van: gewoon beginnen!
Hoe heb je het ervaren?
Wat betreft het ‘volhouden’ was het qua uitvoering voor mij echt een peace of vegan cake. Ik ben volgens mij zelfs aangekomen die maand, omdat ik alle vegan koekjes en taartjes die ik tegenkwam wilde proberen. Wat betreft sociale confrontaties vond ik het nog wel moeilijk. In het begin ben je zo enorm gepassioneerd omdat je het gevoel hebt dat je ogen zijn geopend, dat je dat in al je enthousiasme met iedereen om je heen wil delen. Nu heb ik nog net genoeg tact om me over het algemeen een beetje in te houden. Maar ik merkte al snel dat er ook wanneer ik zelf niets zei er heel veel vragen op me afgevuurd werden. De antwoorden op die vragen worden nogal snel confronterend voor veel mensen. Ik vond het lastig daar een balans in te vinden om te zorgen dat de ander zich niet aangevallen voelt. Tegenwoordig ga ik discussies wat meer uit de weg en deel ik liever mijn stuk taart. 😉
Ben je na de VeganChallenge veganist gebleven?
Ja! Het ging me eigenlijk zo goed af, dat ik geen goed excuus kon bedenken om ermee te stoppen. Ik ben beter en gevarieerder gaan eten. Ook verkreeg ik het gewoon niet over mijn hart. Bij het zien van dierlijke producten spelen nu alle verhalen en beelden van het voorafgegane leed af voor mijn geestesoog. Het leed waar ik me bijna 25 jaar lang al van had weten af te wenden en waar ik nu in principe het antwoord op heb gevonden. Het was gewoon niet meer logisch om weer vlees te gaan eten of zelfs vegetarisch. Vegan it is!
Wat heeft de VeganChallenge voor jou betekend?
Voor mij was het een enorme ‘drempelverlager’ voor iets dat in eerste instantie een enorme lifestyle verandering lijkt. Veel mensen (waaronder ikzelf) hebben bij veganisme een soort ‘alles of niets’ scenario voor ogen, waarbij je van de een op de andere dag helemaal geen dierlijke producten meer consumeert en 100% cruelty-free leeft. Nu is dat sowieso een erg ambitieus streven, maar zo benader ik het ook in zijn totaliteit, als een nobel streven. We leven niet in een perfecte vegan wereld. Je blijft fouten maken, maar je kunt wel binnen jouw macht zo veel mogelijk vegan keuzes maken. Daar komen dan stapje voor stapje nieuwe dingen bij. Tijdens de VeganChallenge richt je je op eten, wat denk ik voor veel mensen het moeilijkste zal zijn, en ik ben nu bezig om het door te trekken in bijvoorbeeld de cosmetica en kleding die ik koop.
Heb je nog een tip die je de deelnemers mee wilt geven?
Benoem iemand tot jouw Vegan Hotline. Voor de momenten dat je hopeloos in de supermarkt staat en er met alle mysterieuze E-nummers even niet meer uitkomt. Dit kan een vriend of kennis zijn die er veel van af weet, maar dit kan bijvoorbeeld ook een Facebook groep zijn (sowieso ook zonder noodgevallen erg nuttig en gezellig!). Omring jezelf met kennis, maak het jezelf makkelijk en vraag om hulp! Ik zit voor april al in een Whatsapp-groepje met nieuwe deelnemers waarin vragen gesteld kunnen worden, vegan supermarkt ontdekkingen gedeeld kunnen worden en natuurlijk heel veel blije dierenplaatjes voorbij zullen komen.
