Als beginnende vegan zul je op de ingrediëntenlijst vaak de voor de hand liggende dierlijke ingrediënten er makkelijk uithalen. Eieren, melkproducten, vlees en vis staan vaak goed aangegeven. Er zijn echter ook minder opvallende dierlijke producten. Elke week zullen we er één behandelen. Vandaag: schellak!
Schellak is een goedje dat vaak gebruikt wordt om eten te laten glimmen, vaak op de buitenkant van snoepjes. Ook wordt op de schil van veel reguliere (niet biologische) citrusvruchten schellak gesmeerd, om het fruit extra te laten glanzen en aantrekkelijker te maken voor de klant.
Maar wat is het? Schellak, ook wel E904 genoemd, wordt gemaakt van de afscheiding van de vrouwelijke lakschildluis, een klein beestje dat in de bomen in India en omringende landen leeft. Deze afscheiding zit aan de boomtakken geplakt, waar het vanaf geoogst wordt. Bij het oogsten wordt ook veel boomschors en al dan niet levende luizen meegenomen. Het verwerkingsproces om van deze ruwe ‘stoklak’ tot het eindproduct te komen is zeer arbeidsintensief. Het vindt geheel plaats in het land waar de schildluis ‘gekweekt’ wordt en de werkomstandigheden en lonen in de fabrieken zijn vaak zeer slecht. Voor meer details kun je kijken naar deze aflevering van de Keuringsdienst van Waarde, over het glanslaagje van citroenen.
Het is een bizar idee dat er aan de andere kant van de planeet, in een derde wereldland, een product wordt vervaardigd dat gemaakt is van een luisje en haar afscheiding en dat enkel gebruikt wordt om fruit en andere voedingsmiddelen te laten glimmen. Gelukkig zijn er lekkere biologische sinaasappels, citroenen, mandarijnen en verschillende soorten snoep die helemaal vrij zijn van schellak!
